Τον τελευταίο καιρό με ζαλίζουν πολύ τα χάπια.
Δεν ξέρω γιατί.
Τις πρώτες μέρες που είχα ξεκινήσει τα χάπια με ζάλιζαν αλλά μόνο για τις πρώτες 2-3 μέρες. Τους τελευταίους 5 μήνες δεν είχα πρόβλημα με ζαλάδες και ξαφνικά τον τελευταίο μήνα σχεδόν κάθε βράδυ, μετά από μισή ώρα που έπαιρνα τα χάπια, άρχιζε μία τρομερή ζαλάδα και 2 – 3 φορές είχα και εξάψεις.
Ξέρω ότι είναι μια από τις βασικές παρενέργειες αλλά απορώ που με ενοχλούν τα φάρμακα 5 μήνες μετά και όχι στην αρχή. Εντάξει δεν λέω να έχουν κάποιες παρενέργειες, φάρμακα είναι και τα παίρνεις κάθε μέρα για πολύ καιρό. Φυσικά δεν είναι καλό να παίρνεις φάρμακα για το συκώτι σου και όλα αυτά που μπορούν να σου προκαλέσουν από τις παρενέργειες και από το πολύ διάστημα που θα χρειαστεί να τα παίρνεις. Και φυσικά μία ζάλη δεν είναι και φοβερή παρενέργεια να την έχεις, σε σύγκριση με τα μεγάλα προβλήματα που μπορεί να σου προκαλέσουν τα φάρμακα.
Αλλά όταν είμαι έξω και πρέπει να οδηγήσω και με έχει πιάσει ζάλη είναι επικίνδυνο.
Όταν είμαι με συγγενείς και φίλους που δεν ξέρουν για μένα και εγώ αρχίζω να ζαλίζομαι και να μην είμαι τόσο σταθερός στις κινήσεις μου και στην ομιλία μου και να προσπαθώ να με ελέγξω όσο πιο πολύ γίνετε δεν είναι και τόσο ευχάριστο.
Είμαι με ένα άγχος κάθε μέρα αν θα φτάσω σώος στο σπίτι μου ή αν θα πατήσω κανέναν με το αυτοκίνητο ή αν θα με πάρουν χαμπάρι οι άλλοι ότι κάτι έχω. Αν είμαι έξω και ζαλίζομαι, τότε προσπαθώ να καθυστερήσω να πάρω το αυτοκίνητο και να επιστρέψω στο σπίτι ώστε να μου περάσει η ζάλη.
Η ζάλη συνήθως περνάει μετά από 2 ώρες.
Γενικά πλέον τον τελευταίο μήνα προσπαθώ να μην βγαίνω τα βράδια ώστε να μην χρειαστεί να πάρω το αμάξι μου. Δεν πηγαίνω στο σπίτι τις αδερφής μου για φαγητό, δεν βλέπω τους φίλους μου, τους συγγενείς μου κτλ.
Δεν είναι ότι σίγουρα θα ζαλίζομαι κάθε μέρα από τα χάπια ή ότι θα είναι μεγάλη η ζάλη, αλλά δεν θέλω να μου συμβεί και να είμαι σε δύσκολη θέση.
Τώρα ξεκίνησα και το ένα χάπι που περιέχει μέσα 3 φάρμακα, τα 2 από τα 3 φάρμακα είναι αυτά που έπαιρνα έως τώρα (4 χάπια σύνολο) και περιέχει 1 ακόμα, όλα αυτά σε ένα χάπι.
Μπορώ να πω ότι δεν ζαλίζομαι πλέον τόσο πολύ με αυτό το χάπι.
Δεν ξέρω αν έφταιγε ότι τον τελευταίο μήνα το ένα από τα δύο φάρμακα που έπαιρνα άλλαξε μορφή και από κάψουλα έγινε χάπι. Μπορεί όταν ήταν κάψουλα να αργούσε να περάσει στο αίμα και να μου προκαλούσε την ζαλάδα όταν κοιμόμουν (που γι’αυτό και τα έπαιρνα κατά τις 10:30 το βράδυ, ώστε να μην καταλαβαίνω τις παρενέργειες ΑΝ ΚΑΙ ΕΦΟΣΟΝ υπήρχαν) και όταν έγινε χάπι να προκαλούσε νωρίτερα την ζάλη.
Τώρα βρίσκομαι στο στάδιο του νέου φαρμάκου που προσπαθώ να παρατηρήσω την λειτουργία του.
Είναι 3 βράδια που το έχω πάρει και έως τώρα όλα πάνε καλά σε ότι αφορά την ζαλάδα.
Το «πρόβλημα» που έχω με το νέο φάρμακο είναι η ώρα που πρέπει να το παίρνω.
Πρέπει να το παίρνω 1 ώρα πρίν το φαγητό ή 2 ώρες μετά.
Δύο ώρες μετά δεν μπορώ να το παίρνω γιατί συνήθως τρώω κατά τις 9 με 11και μετά πέφτω για ύπνο. Δεν μπορώ να πέφτω για ύπνο κατά της 12 η 1 το βράδυ και να μην κοιμάμαι απλά και μόνο γιατί πρέπει να περιμένω να πάρω ένα χάπι.
Οπότε παίρνω το χάπι κατά τις 8 με 8:30 ώστε να τρώω κατά τις 9 με 9:30. το θέμα είναι ότι αν έρθει κάποιος να φάμε στο σπίτι ή αν βγούμε για φαγητό, πρέπει να το ψιλοκαθυστερήσω ώστε να το φάω στην ώρα μου και να λειτουργήσει το φάρμακο σωστά.
Ελπίζω μόνο να μην μου προκαλεί και αυτό ζαλάδα ώστε να αποβάλω ένα άγχος από πάνω μου και να μπορώ να βρίσκομαι με τους ανθρώπους που θέλω και πιο αργά και να βγαίνω και λίγο εκτός σπιτιού.
Το καλό είναι ότι πλέον κουβαλάω ένα χάπι μαζί μου και όχι τέσσερα (αν και είναι κάπως μεγάλο στο μέγεθος).
Σε έναν μήνα θα πάω να κάνω νέες εξετάσεις να δούμε πως τα πάω.
15 Μαΐου, 2008 στο 19:47
Ευτυχώς το νέο χάπι δεν έχει παρενέργειες. Αφού δεν έχει μέχρι τώρα, δεν νομίζω να έχει αργότερα. Γιατί όντως είναι επικίνδυνο πρώτα απ’ όλα για σένα, να ζαλίζεσαι και να πρέπει να οδηγήσεις…
Χαίρομαι που είσαι οκ!
Να προσέχεις!!!!
16 Μαΐου, 2008 στο 00:42
na pw mia idea? an vazeis xupnitiri kai to pairneis 3 tin nuxta kai meta koimasai pali. tha xupnas fantazomai kai tha exoun perasei oles oi parenergeies. kai nwritera tha mporeis aneta na kaneis tin koinwniki zwi sou xwris fovo kai agxos. gia skepsou to. euxomai to kalutero me to neo xapi
16 Μαΐου, 2008 στο 17:15
Χαίρομαι που σε ωφέλησε το καινούργιο χάπι. Φαίνεται ότι τελικά δεν πρόκειται απλώς για ανακάτεμα τριών ουσιών.
Αυτό που είναι λάθος στο ημερήσιο πρόγραμμά σου είναι ότι πέφτεις για ύπνο αμέσως μετά το φαγητό. Πρέπει να περνάνε 3-4 ώρες για να χωνεύεις όσο είσαι ξύπνιος. Όταν κοιμάσαι με γεμάτο στομάχι, εκτός από την επιβάρυνση του οργανισμού, βλέπεις και άσχημα όνειρα!
16 Μαΐου, 2008 στο 19:56
Πέρασα να πώ μια καλησπέρα.
Να σαι καλά.
17 Μαΐου, 2008 στο 09:35
χαιρομαι που τωρα δεν εχει παρενεργειες το χαπι που παιρνεις ..ελπιζω να πανε ολα καλα..αισιοδοξια και πανω απο ολα ψυχραιμια..
17 Μαΐου, 2008 στο 13:28
Κι εγώ απλά την καλησπέρα μου πέρασα να σου πω…. Χαίρομαι που υπάρχει αυτό το μπλογκ και μου κάνει εντύπωση που δεν υπάρχουν και άλλα για το ίδιο θέμα.
Είναι πολύ σημαντικό αυτό που κάνεις γιατί απομυθοποιεί μία κατάσταση που αποφεύγουμε να ασχολούμαστε μαζί της γιατί μας προκαλεί παράλογο τρόμο.
Αυτά και να έχεις ένα καλό σαββατοκύριακο!
17 Μαΐου, 2008 στο 18:54
Hello
Μια καλησπέρα και να είσαι καλά.
18 Μαΐου, 2008 στο 13:22
βασικά γιατί να παίρνεις το αμάξι; πού να παρκάρεις από δω και από κει!
μετρό, λεωφορειάκι, μια χαρά! λολ και ταξί ενίοτε.
και βάζε ξυπνητήρι. μια συνήθεια είναι. θα απλώνεις χέρι στο κομοδίνο με κλειστά μάτια, τσακ μπαμ, πάρτο το χάπι κάτω. 🙂 καλό απόγευμα!
20 Μαΐου, 2008 στο 12:04
Γεια σου κατ’ αρχην και καλη πορεια.
Πληροφορηθηκα απο ενα γνωστο για τη σελιδα ως μεσο παρακινησης για να ξεκινησω κατι παρομοιο μιας και εχω και γω το προβλημα μου. Η ερωτηση ειναι ποσο βοηθα γενικα μια τετοια κινηση – και εσενα και τους αναγνωστες. Φοβαμαι οτι δεν μπορω να κρινω ακομα απο εμενα.
21 Μαΐου, 2008 στο 02:06
Καλησπέρα!
Το blog σου πραγματικά μου άνοιξε τα μάτια. Δυστυχώς δεν ήξερα ουσιαστικά τίποτα που να ισχύει για τη ζωή των οροθετικών..
Εύχομαι πρώτα από όλα είσαι υγιής και χαρούμενος…και να συνεχίσεις το blog σου
21 Μαΐου, 2008 στο 02:11
Καλησπέρα!
Το blog σου πραγματικά μου άνοιξε τα μάτια. Δυστυχώς δεν ήξερα ουσιαστικά τίποτα που να ισχύει για τη ζωή των οροθετικών..
Εύχομαι πρώτα από όλα είσαι υγιής και χαρούμενος…και να συνεχίσεις το blog σου! :]
Ξέρω πως ακούγεται λίγο γελοίο, αλλά…αν έχεις χρόνο (και θέλεις, φυσικά) κάνε με add στο msn…θα μπορούσαμε να μιλάμε που και που…
Απλά…όσα λες έχουν πολύ ενδιαφέρον για κάποιον που προσπαθούν επιμελώς να του τα αποκρύψουν. Εδώ και χρόνια μας κάνουν πλύση εγκαφάλου σχετικά με τη ζωή ατόμων με HIV…
22 Μαΐου, 2008 στο 11:38
Σε καταλαβαίνω απόλυτα με τις ζαλάδες πόσο ταλαιπωρείσαι αλλά τώρα με το καινούργιο χαπάκι όλα καλά θα πάνε. Και σου έδωσαν και πολύ καλή ιδέα τα παιδιά, να ξυπνάς να τα παίρνεις μέσα στον ύπνο σου. Σιγα μην μας πτοήσει ένα χαπάκι. Καλή και δυνατή ψυχολογία θέλει και όλα γίνονται. Πάω μάθημα, φιλιά από την κρύα Αγγλία!
15 Απριλίου, 2012 στο 00:46
Ποσα χαπια παιρνεις συνολο τωρα?
15 Απριλίου, 2012 στο 03:24
@δαφνη
Παίρνω μόνο 1 χάπι την ημέρα
15 Απριλίου, 2012 στο 09:46
Α ενταξει,μια χαρα..πιστευα οτι θα ειναι πολυ παραπανω…Καλα να περνας!
17 Απριλίου, 2012 στο 02:44
kalispera tha ithela na mou apntisete se kati pou me apasxoli …….aids kollas me stomatiko ?me filia sto stoma ?
17 Απριλίου, 2012 στο 20:31
Αρετη με φιλια στο στομα δυσκολα, μονο αν εχεις κοψιματα στο στομα σου και τρεχει αιμα…με στοματικο σεξ κολλας!