Όλη σου η ζωή να αλλάξει χωρίς εσύ να έχεις βάλει το χεράκι σου καθόλου.
Μερικές φορές οι ζωές μας είναι σαν να ελέγχονται από άλλους.
Δημιουργούνται προβλήματα άλλων που έμμεσα ή άμεσα συμπεριλαμβάνουν και την δική σου ζωή χωρίς να το ξέρεις.
Ένα τέτοιο πρόβλημα κάποιου άλλου υπάρχει τώρα, που δεν το δημιούργησα εγώ, αλλά με κάποιον τρόπο ελέγχει την ζωή μου σε έναν τομέα, που όμως λόγο HIV εγώ έχω μεγάλο πρόβλημα.
Επειδή όμως δεν μπορώ να πώ πολλά για να καταλάβετε θα πώ μόνο τα παρακάτω:
Μάλλον (ακόμα δεν είναι 100% σίγουρο, αλλά είναι 90%) θα αναγκαστώ να αλλάξω σπίτι για έναν λόγο που δεν ευθύνομαι εγώ, και αυτό είναι αδύνατον αυτήν την στιγμή για μένα να το κάνω οικονομικά. Για να αλλάξω σπίτι υπάρχουν οι εξής λύσεις: ή να ζητήσω αύξηση στην δουλειά μου και να μου την δώσουν (πράγμα δύσκολο γιατί είμαι μονο 4 μήνες σε αυτήν την εταιρεία), ή να βρώ άλλη δουλειά με περισσότερα χρήματα (που είναι άσχημο να παρατήσω την νέα δουλειά μου που μου αρέσει πολύ και έχω πολύ καλές προοπτικές εξέλιξης), ή να βρώ μία δεύτερη δουλειά, ή να φύγω για πάντα για το χωριό μου και να μείνω με τους γονείς μου και να αφήσω και πάλι την δουλειά μου (και εδώ υπάρχει το μεγαλύτερο πρόβλημα, δεν μπορώ να παρακολουθούμε στο χωρίο μου για το HIV γιατί είναι μικρή πόλη και όλα μαθαίνονται πριν γίνουν και δεν μπορώ να κατεβαίνω Αθήνα μία φορά τον μήνα για προμηθεύομαι τα φάρμακα αλλά και να κάνω ανά 3 μήνες τις εξετάσεις μου).
Πολλά περνάνε από το μυαλό μου αυτήν την στιγμή και μου δημιουργείτε μία απίστευτη πίεση για να πάρω άμεσα μία απόφαση που μπορεί να αλλάξει σε έναν πολύ μεγάλο βαθμό αρνητικά την ζωή μου.
Εκεί που δεν δημιουργούσα εγώ προβλήματα στην ζωή μου και προσπαθούσα αντιθέτως να είναι η ζωή μού όσο ποιο ήρεμη μπορούσε να είναι, ξαφνικά όλα αλλάζουν.
Προσπαθούσα να φτιάξω την ζωή μου από την αρχή με ένα εμπόδιο να μου την φρενάρει σε ορισμένα θέματα.
Έως τώρα τα είχα καταφέρει.
Να όμως που τώρα το HIV με αναγκάζει έμμεσα να μην μπορώ να πάω να μείνω με τους γονείς μου στο χωριό σαν μία ποιο «σωστή» λύση.
Δεν μπορώ να πάρω ρίσκα που δεν μπορώ να ξέρω ότι θα μπορώ να ελέγξω κάποιες καταστάσεις.
Από την μία δεν θέλω να παρατήσω την δουλειά μου που βρήκα και μου αρέσει και στο μέλλον θα μου προσφέρει πολλά, από την άλλη πρέπει να αναγκαστώ να ζητήσω νωρίς αύξηση που δεν νομίζω να μου δώσουν λόγο λίγου χρόνου στην εταιρεία, από την άλλη δεν μπορώ να έρχομαι τόσα χιλιόμετρα Αθήνα για να παίρνω κάθε μήνα φάρμακα, από την άλλη δεν θέλω να πώ στους γονείς μου τι έχω.
Κάθε μέρα εύχομαι να ξυπνήσω και να πώ ότι όλα αυτά τα φαντάστηκα και ότι όλα ήταν ένας εφιάλτης και ότι ήταν σημάδι για να προετοιμαστώ για το μέλλον και να κάνω το κουμάντο μου να μην έρθει αυτό το πρόβλημα ποτέ.
Γιατί να μην μπορούμε 100% να ελέγξουμε εμείς την ζωή μας σε όλα τα θέματα?
Γιατί να μπαίνω εγώ σε αυτήν την δύσκολη διαδικασία για κάτι που κάποιος άλλος αποφάσισε να κάνει κάτι διαφορετικό στην δική του ζωή?
Ποια απόφαση να πάρω και να είναι η σωστή?
Να υπάρχει ελπίδα τελικά να μην αλλάξουν τα πράγματα?
Κάθε μέρα που περνάει, το «κακό» επιβεβαιώνετε πιο πολλή και εγώ πρέπει να κάνω πιο βιαστικές κινήσεις για να διορθώσω το αλυσιδωτό πρόβλημα που δημιουργείτε στην δική μου ζωή με αποτέλεσμα να υπάρχει ρίσκο για δημιουργία μεγαλύτερου προβλήματος στην ζωή μου.
Δεν ξέρω γιατί σας τα λέω όλα αυτά σήμερα.
Μάλλον γιατί είμαι μόνος στο σπίτι και δεν έχω κάποιον να με βοηθήσει κάπως.
Εως τώρα νόμιζα ότι ο ιός κατέστρεφε τον ψυχολογικό μου κόσμο μόνο. Τώρα αρχίζει χωρίς να το θέλει να μπαίνει εμπόδιο σε μεγάλο θέμα τις ζωής μου που καλός ή κακός η βάση του είναι τα λεφτά.
Τελικά είναι αυτό που μια ζωή λέω στον εαυτό μου: Δεν ήταν η τυχερή σου ζωή αυτή που γεννήθηκες. Ελπίζω στην επόμενη να γεννηθώ με περισσότερο μυαλό. Μέχρι να «φύγεις» θα σηκώνεις τα δικά σου βάσανα και θα είναι πολλά ακόμα.
Ο HIV στην ζωή μου 