Παρακάτω θα διαβάσετε ένα σχόλιο που άφησε ένας αναγνώστης του blog. Δεν το αφήνω σαν σχόλιο άλλα το βάζω σαν άρθρο γιατί είναι μία πλευρά του HIV που πιστεύω ότι πολλοί την έχουν βιώσει σε μικρό ή μεγάλο βαθμό και αξίζει σωστότερη θέαση.
Δεν αλλάζω τίποτα από το σχόλιο, το ανακοινώνω έτσι ακριβώς όπως το έγραψε ο φίλος, γιατί είναι ειλικρινές και δεν χρειάζεται την επέμβαση κάποιου για να το κάνει «σωστό» ώστε να ταιριάζει με το υπόλοιπο blog.
“Συντάκτης : gmale
Σχόλιο:
Καλησπέρα, πρόσφατα ανακάλυψα το blog αυτό και θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας την μικρή μου ιστορία. Βέβαια μπροστά στις ιστορίες σας αυτή που θα σας διηγηθώ εγώ είναι μια ιστορία λιπόψυχη, άτολμη και με έναν τίτλο ένα κυνήγι φαντασμάτων. Το aids είναι κυρίως μια ασθένεια του μυαλού, το πιστεύω αυτό, καθώς μπορεί να καταστρέψει ή να περισώσει ζωές με απροσδόκητους τρόπους. Κι αν δεν έχουμε ακούσει ιστορίες οροθετικών που μέσα από την περιπέτεια του hiv οδηγήθηκαν σε αναπάντεχα μονοπάτια γενναιότητας, προσωπικής ωρίμανσης και εξιλέωσης.
Η δικιά μου ιστορία είναι ακριβώς το αντίθετο από όλα αυτά. Είναι από αυτές του ο hiv σε κοιτάει από απόσταση και γεμάτος αυταρέσκεια απολαμβάνει την ολοκληρωτική του νίκη, χωρίς καν να έχει μπει ακόμα μέσα στο σώμα σου. Έχει μπει όμως στο μυαλό σου και αυτό είναι αρκετό!
Για να τα πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Είμαι ομοφυλόφιλος ετών σχεδόν 30 με λίγες εμπειρίες και αυτές μονάχα games. Πάντα σχεδόν από έφηβος ενώ πότε δεν είχα πρόβλημα με την σεξουαλική μου ταυτότητα, είχα αναπτύξει μια υπέρμετρη φοβία σχετικά με τον hiv (Ότι αφορά κυρίως τους gay, ότι η gay έχουν πολυτάραχη ερωτική ζωή κτλ.). Θυμάμαι τον εαυτό μου να διαβάζει πάντοτε χιλιάδες έντυπα και sites σχετικά με τον hiv. Όλα αυτά είχαν σαν αποτέλεσμα να αναπτύξω μια φοβική, ενοχική και ανολοκλήρωτη σεξουαλικότητα. Ενώ μέσα μου είχα πάντοτε την τάση να
είμαι ενεργητικός, ποτέ δεν τόλμησα να το κάνω, έμενα πάντα σε games. Ποτέ δεν έκανα σχέση, δεν ξέρω γιατί; Φαντάζομαι όμως τον λόγο!! Και όταν μετά από χιλιάδες φοβίες αποφάσιζα να κάνω κάτι ερωτικά από κάποια γνωριμία στο internet (κανένα παιχνιδάκι δηλαδή και το πολύ πολύ στοματικό έρωτα χωρίς εγώ να δέχομαι υγρά στο στόμα μου) περίμενα πάντα να περάσουν τρεις μήνες για να τρέξω να κάνω εξετάσεις για hiv. Αν τύχαινε να έχω και κανένα κρύωμα εκείνο το διάστημα ή κανένα επεισόδιο εμπύρετης αμυγδαλίτιδας (αραιά και πού έχω πρόβλημα με τις αμυγδαλές
μου) για τρεις ολόκληρους μήνες δε μπορούσα να λειτουργήσω, πήγαινα στη δουλεία μου σαν ζόμπι, χανόμουνα από φίλους και γνωστούς, δε μπορούσα να κοιμηθώ τα βράδια, έως ότου περάσει ο καιρός και κάνω τις εξετάσεις!! Σε μια τέτοια περίοδο βρίσκομαι και τώρα, περιμένω τρεις μήνες για εξετάσεις, έχοντας ήδη ένα επεισόδιο οξείας πυώδους αμυγδαλίτιδας για ακόμα μια φορά!!
Αυτή ήταν η ιστορία μου! Μια ιστορία ντροπής σε σχέση με τις δικές σας! Απλά ήθελα να την μοιραστώ μαζί σας!!
Ευχαριστώ!!!”
Ο HIV στην ζωή μου 